حق اختراع با لحاظ موافقت نامه جنبه های مرتبط با تجارت حقوق مالکیت معنوی( ‏‎trips‎‏)

حق اختراع حقی است انحصاری که به ثبت کننده یک اختراع ابتکاری و مفید و جدید در جهت انتفاع و بهره برداری از آن اختراع اعطا می گردد. این حق که یکی از مهمترین شاخه های حقوق مالکیت معنوی می باشد ، در توسعه و پیشرفت صنعتی جوامع نقشی حیاتی ایفا می کند. با اینکه حق مزبور در نظام حقوقی ما، سابقه هفتاد ساله درعرصه قوانین و مقررات دارد ، لیکن با توجه به توسعه روزافزون دانش و تخصصی تر شدن شعب مختلف علوم که این شاخه از حقوق با آنها در تعامل می باشد ، این مقوله نیازمند بررسی ها و بازنگری های روزآمدی است تا بتواند با شرایط و اوضاع و احوال حاکم بر زمان منطبق گردد. از سوی دیگر رعایت این حقوق در عرصه بین المللی و اصولا جایگاه و اهمیت این امر در دهکدخ جهانی موجب شده که کشورهای جهان در نظامها و نهادهای نوین بین المللی حاکم بر روابط اقتصادی خود این دسته از حقوق را مورد عنایت ویژه ای قرار دهند که راهیابی حق اختراع به موافقت نامه جنبه های مرتبط با تجارت حقوق مالکیت معنوی بعنوان میثاق الزام آور برای اعضای سازمان تجارت جهانی مبین همین واقعیت است. با عنایت به مراتب فوق، لزوم پیوستن به نظام حمایت از حق اختراع در قالبی فراگیر و استاندارد نظیر موافقت نامه ‏‎trips‎‏ و در نتیجه بررسی قابلیت انطباق نظام حقوق داخلی در این زمینه با موافقت نامه مذکور و همچنین اصلاحات لازم برای نیل به چنین مقصودی را مورد مطالعه قرار می دهیم. نتیجه بررسی ها نشان خواهد داد که نه تنها انجام اصلاحاتی به منظور تکامل و فربهی نظام حقوقی ایران و همچنین انطباق آن با موافقت نامه ‏‎trips‎‏ ضروری است بلکه چنین اصلاحاتی با نظام حقوقی ما و همچنین مبانی آن سازگار می دارد.